اسفند 92 - هر چه می خواهد دل تنگت بگو

هر چه می خواهد دل تنگت بگو

همنشینی با حکیمان، زندگی بخش خردها و درمان جانهاست . [امام علی علیه السلام]

صفحه نخست

پیام رسان

پست الکترونیک

اوقات شرعی

لوگوی وبلاگ

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :4
بازدید دیروز :25
کل بازدید :32516
تعداد کل یاداشته ها : 60
103/2/16
2:20 ص

مشخصات مدیروبلاگ

احسان[60]

خبر مایه

بایگانی وبلاگ

مهر 89[2] دی 89[3] مرداد 90[3] شهریور 90[1] آذر 90[2] بهمن 90[5] خرداد 91[2] مرداد 91[7] تیر 92[6] مرداد 92[12] مهر 92[9] اسفند 92[2]

لوگوی دوستان

پیوند دوستان

.: شهر عشق :. محمد قدرتی صل الله علی الباکین علی الحسین احساس ابری بروبچ زابل یه دختر تنها دکتر علی حاجی ستوده تنهایی من

عناوین یادداشتهای وبلاگ

روزی که برای اولین بار... بی فایده چون زود عادت میکنم پاره آتش عناوین یادداشتها[60]

برگشت..

احسان

مثل نسیمی لای مو پیچید ، برگشت
انگار از عاشق شدن ترسید! برگشت
خوشبختی ام این بار می آمد بماند
یکدفعه از هم زندگی پاشید ، برگشت
مانند گنجشکی که از آدم بترسد
تا از کنارم دانه ای را چید ، برگشت
آن روز عزرائیل می آمد سراغم
دست تو را برگردنم تا دید برگشت!
اوهم فریب قاب عکسی کهنه را خورد
با شک می آمد گرچه بی تردید برگشت
بعد از تو شادی بازهم آمد به خانه
اما نبودی، از همین رنجید ، برگشت
مثل فقیر خسته و درمانده ای که
از لطف صاحب خانه ناامید برگشت
بعد از تو دیگر دشمنانم شاد بودند
اما غم من تازه از تبعید برگشت
بعد از تو هردفعه دلم هرجا که پر زد
مثل نسیمی لای مو پیچید ، برگشت!
---------------------
رویا باقری

92/12/21::: 11:43 ع

اولین دیدگاه را شما بگذارید

چه می شود کرد

احسان

چه می‌شود کرد
دنیا همین خرابه بود
که به ما دادند
و ما به دست‌ خود خراب‌ترش کردیم
با هم نساختیم
هر یک خانه‌ای بنا کردیم
با دیوارها و دری
که پشت‌شان پنهان شدیم
و هرگاه دلتنگ می‌شدیم
در را باز می‌کردیم
به امیدِ دیدار
با دیوارِ روبه‌رو
-----------------
شهاب مقربین

92/12/21::: 11:42 ع

اولین دیدگاه را شما بگذارید

پیامهای عمومی ارسال شده

+ رمضان رفت ولی کاش صفایش نرود, سحر و جوشن و قرآن و دعایش نرود,کاشکی پر شده یاشد دلم از نور سحر, همره روزه و افطار و نوایش نرود, .............................................. عید فطر مبارک دوستان

+ هرگز نمیتوانم دلگرمی ام را به تکیه گاه امن پدری در دوران کودکی را بیان کنم.اکنون نیز بیش از بیش این حس برایم ملموسست.... روز پدر پیشاپیش مبارک

+ دو قدم مانده به خندیدن برگ یک نفس مانده به ذوق گل سرخ چشم در چشم بهاری دیگر تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان یک سبد عاطفه دارم همه ارزانی تان پیشاپیش نوروز مبارک

+ گفتم می ایی و با نفس هایت تن یخ بسته ام را گرم خواهی کرد افسوس نمیدانستم جهنمی ابدی خواهی بود

+ + چقدر این دوست داشتن های بی دلیل...خوب است....! مثل همین باران بی سوال..... که هی می بارد...... که هی اتفاق آرام و شمرده شمرده می بارد....!!

+ دستم را رو میکنم اخرین برگ من ستاره ایست تنها بی اسمان اخرین برگت را رو کن شاید تو اسمانت بی ستاره باشد شاید در ستاره من اسمانی هست